Haramda,hilede, olmamış gözü
Gönülde çiçekler, açtırır sözü
Mevlana aşkıyla, doludur özü
Yanlışı doğruya,sayar öğretmen...

İlim Çin’de olsa, arayıp bulur
Bir harf için kırk yıl, köle de olur
Aldığı nefesle, bilgelik solur
İlimi,irfanı, yayar öğretmen...

Ne kazanı kaynar, ne ocak tüter
Sınıfa girince,dertleri biter
Çocuğun bakışı, sevgisi yeter
Sevgiyle beslenir, doyar öğretmen...

Adalet elbette,mülkün temeli
Okuyup öğretmek, onun emeli
Böyle yazmalıyız, böyle demeli
Kanuna,yasaya, uyar öğretmen...

Ekin tarlasında, binlerce başak
Sayende öğrenmiş, yüzlerce kuşak
Devlete sahiptir, millete uşak
Bayrağına saygı, duyar öğretmen...

Kemlikle,kötülük, tohumu ekmez
Hak bilir hakikat, yolundan sekmez
Gerçeği söyleyip, lafını çekmez
Taşı gediğine, koyar öğretmen...

Doğruyu yazınca, siler mi silgi?
Çocuğu büyüten, ilgidir ilgi
Okumak insanda,artırır bilgi
Kitapla nikahı, kıyar öğretmen....

Her çiçekten olan, yurdumun balı
Başına yıksana,tuzağı,alı
Anadolu’m kilim,Türkiye’m halı
Motif motif bizi,boyar öğretmen...

Başöğretmen Ata’m, korumuş yurdu
Yedi düvel bile diz, çöküp durdu
Demirden de sağlam, temeller ördü.
Düşmanın gözünü, oyar öğretmen....

İnsanın dinine,bağlıysa özü
Okudukça parlar, nurlanır yüzü
’Oku’ değil midir, Allah’ın sözü?
Allah’ın emrini, yayar öğretmen...

Mehmet’in sözleri, beyne çakıla
Başka zamanlarda, gelmez akıla
Altının,zümrütün, tahtı yıkıla
Kasımda yirmi dört, ayar öğretmen....

Ulvi mehmet