Masum bir bebekken kertilen beşik
Kesin bir yargıdır ömrün boyunca!
Töreler böyle der! Olmaz değişik,
Mahkûmsun çaresiz sende doğunca!

Belki ilkokuldasın ya da on ikisinde,
Her zaman hazır olmalısın evliliğe!
Bulûğa ermeden evliliğin ötesinde,
Çaresiz sende katlanacaksın bu rezilliğe!

Hadi gözün aydın! Korkulan başa geldi
Oğlan tarafı diretir yapmak için düğünü,
Töre aman dinlemez! Olacaklar besbelli
Kaldır artık kitabı, çıkart önlüğünü!

Çalar davullar zurnalar, atılır silahlar…
Yıllar önce verilen sözle belirlendi başlık!
Gelin çocuktur ağlar! Anası buna yanar
Sözlerinin eridir(!) artık, Babayla Babalık!

Dün gözetimdeydin, başladı mahkûmiyet
Bir ömür boyu çekebilirsen çek artık!
Razı değilsen ölümle biter memnuniyet,
Tek suçun doğmak senin; böyleyse mantık!

Anneler babalar bir baksın karnesine,
Bitsin bu çile; Kuran’la inmedi ya gökten!
Yarına garantin yok! İpotek senin neyine?
İnsan gibi, “insanca yaşamak” varken!

Abdullah Aytekin