Bir kedi gitmekteydi yol kenarında demin
Karnı doymuş,neşeli gayet kendinden emin.

Tüyleri var tertemiz,bir ipek kadar düzgün
O yemyeşil gözleri kirpik altında süzgün.

Ölümü safa sürecekken karşılarız biz
İşte bu felaketten zavallıda habersiz.

Bakınıyor etrafa,zıplayarak koşuyor
Kedilik zevki bu ya,zıpladıkça coşuyor.

Bir an farkedemedim;hızla acı bir fren
Arabadan atladı.Feryat etmekte süren.

Kedi o can havliyle bir kenara çekildi
Çizgi çizgi gözleri insanlara dikildi.

Bakışları gözünden düşen yaşlarla aktı
Kendisini taşların arasına bıraktı.

Tıpkı bir insan gibi kalkmak için zorladı
Anladı yaşamanın artık tadı kalmadı.

Gözleri son bir defa manasızca süzüldü
Ecel üşüttü onu,titreyerek büzüldü.

Cesaretle kediye yaklaştım adım adım
Başından belinedek tüylerini okşadım.

Son defa gerinerek başını vurdu yere
Ölmek nekadar da zor,titredi binbir kere.

Zavallı sürünerek ölüm ile savaştı
Kan boşandı burnundan avuçlarımdan taştı .

Kardeşim yanıma gelerek:Eyvah!Ölecek,dedi
Çok geçmeden can verdi nihayet öldü kedi.