AÇILIR GÜL (yedekli koşma)Bülbül gelmez oldu seher vaktinde Yerlere eğilmiş boyun bükmüş gül Niye boyun bükmüş gül Göz yaşını dökmüş gül İçindeki ateşle Bu hasreti çekmiş gül Umursamadı hiç bülbül ilkinde Ağlanır bu hale elbet güler gül Yerlerde sürünür asmanın dalı Bulunmaz gayri bu aşkın yolu Çiledir aşkın yolu Sevdalılar dert dolu Öyle bir yüklenir ki Çekmez Allah’ın kulu İflah olmaz gönül bu can yaralı Gönlümün sebebi elbet değil gül Dermanî’yi götürsen de asmaya Kararını vermez aşksız kalmaya Gül hiç aşksız kalmaya Dalında hiç solmaya Ey sevgili duy beni Gel namazım kılmaya Dilim lal olsa da gelmez susmaya Feryadımı anlar da açılır gül (Halk Edebiyatında Koşmalar kitabımdan alınmıştır) |