sahra
sahra
basar ya karanlığı akşamın keser ya günü, gündüzü kararır her yan yokluğun bende öyledir her akşam. yokluğun bir kasırga alır beni sürer sahralara vahası yok ömrümün cehennem içredir sabahlar düşlerim bile işkence artık sonsuza gider bu azap oysa bilirim baharları, dünyada ben donsam da kışlaklarda bu ne azaptır yarap? her yanım acı her yanım sonsuz ıstırap. doğan karaağaç 13 kasım 2012 |