Kalpler isyân eder, hükme rızâ yok, Sanırızki, bu isyâna cezâ yok! Az işledik deriz, ya da; Az’a yok(!) Hardal danesini Sırât kıl’da gör!
İnsanlığın âr damarı çatlamış, İblis hançerini gönle saplamış Ozan İlo zûlmet ufku kaplamış, Hele biraz daha gâfil kalda gör! ! ! 19.02.2007 05.22
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
mükemmel bir anlatım yürekten kutlarım ilk sen gör istedim EY NESLİM (TuTKu)
Sen hiç gezdin mi toprağı kavruk yerlerde, Yalın ayak cıbıl aksamı vatan ellerde, Uzanmış boylu boyuna gör utanmaz halde, Ne ırk belli ne ulus yer etmiş Türkiye’mde.
Gördün mü ecdadımın yadigarı şu ülkemi, Ar namus bir yana düşünen yok geçmişimi, Şimdiler sefa sürüyor hiç demez öfkemi, Şehidimin kanıyla sulak kanlı yerlerde.
Duydun mu hiç onun bunun kollarında sevgi, Bir parça bez ile çitenmiş kadının rahmi, Tepeden tırnağa çehre bulanmış her rengi, Gördün mü hiç Ferhat ın Mecnun un şu da dengi.
Dedin mi hiç ölüm var her halin sonu belli, Geçiyor tılsımı zamanla her halin devri, Ne ahudur aynı ne ölüm şu şunla evli, Üç kuruş sevdadır kuşanmış hem diyar şehri.
Dendin mi hiç bastığım toprak asil hem kanlı, Kefensiz yatan şehit şerefli vatana yanlı, Bu ne zürriyettir asil hem ebedi şanlı, Değmezdi namusa örf bilen ne senken zanlı.
Bildin mi hiç kim kiminle evli halce bağlı, Sevenler birbirine sadık gördün mü canlı, Evlinin dahi göze hitap edepsiz tavrı, Gördün mü hiç medeniyet soyunmakmış hali
Bu ne kir lekedir ecdadımın gölgesinde, Yaşarken ar namus, şehidimin süngüsünde, Hiç olmuş atamın göz kırpmadan ölmesi de, Şimdiler bilmem atamın hangi övgüsünde,
Bir garip adamım kah bir çocuk üzgüsünde, Dert demez böceğim ne ezilir sinmesinde, Tek gayem Hak ise Hakınsam ben gölgesinde, Ölüm varken aleni kim kimin gayesinde.
İnsanlığın âr damarı çatlamış, İblis hançerini gönle saplamış Ozan İlo zûlmet ufku kaplamış, Hele biraz daha gâfil kalda gör! ! !
Değerli hocam dörtlüklerin hepsi birbiribden güzel. Lakin dili abartılı ve düşük, gönlünde zerre insaf insanlık ve sevgi olmayan, 'Rabbena hep bana' diyenlerden öbür dünyayı düşünmeyen bencilce dünyalık için kırk takla aşanlardan, şeytanı yoldaş edip kendini kanatlı melek sananlardan hep korktum ve çektim.Ben ki belki de bu yüzden çocuğuma bile dilden süslü sözlerle seni seviyorum diyemedim. Duygularımı hep kaleme döktüm yazdım verdim onlara da. Bu iki dörtlüğü daha çok sevdim, belki de geçmişimi bulduğum için. Kaleminize yüreğinize sağlık efendim. Saygılarımla.
"İNSANLARIN CENNETİN TÛBA AĞACINI SULAMAK YERİNE, CEHENNEMİN ZAKKUMLARINI SULADIĞI BİR DEVİRDEYİZ. BU NOKTADAN BAKARSAK HAMDOLSUN Kİ TÛBA'DAN YANAYIZ HEP BERABER. BU SEBEPLE HEP BAHTİYARIZ"
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz