Bir yağmur akşamıydı yine
Hemen geldin aklıma anice
Yine usul usul ağlıyordu bizimkisi
Birazdan kızacağını bildiriyordu belli ki.

Koşmuştum her yağmur yağdığındaki gibi kollarına
Ah benim deli balkonuma...
Karşımdaydı yüce Amanoslar
Amanosların etiğine kurulmuş mütevazi yaşamlar.

Benim balkonum başkaydı aslında
Biraz deli,biraz uslu,biraz da zeki...
Sevmezdi öyle herkesi.
Yanına gidildiğinde heryeri herşeyi gösteriyordu bu deli;
Yanına gidildiğinde de hiçbirşeyi...

Belki çıkıp bir yudum kahveyi misfir ederdi.
Bazende deli Ali’yi.
Bazende Amanoslar izlenirdi,
Bazen de Cadı Emine Teyze’nin çocuklrını dövmesi.

Ama en önemlisi benim delinin neşesi.
Ah benim deli balkonum ah...
Sen varsın ya yanımda
Boş ver olmasın nice insan,nice yaşam,nice niceler hayatımda...
A.SARIGÜL