SÜKUNETYürek bir sessiz bir sakin Bir kendi halinde Umurunda değil ne dünya Ne de sen.. Deseler ki, ’oynayacakmış yer yerinden’ Demez ki, ’ne olmuş, neden? ’ Ruhta bir sükunet Belki boş vermişlikten Belki anlamını yitirmişlikten.. Yürek istemiyor artık ne gül, ne diken Yıllar yılı hayallerle kuşatıldı içten içten Sıkıldı anlamsız düşlerden.. Takvimler yapraklarını eksiltmişken Rüyalar komediye dönmüşken Gerçekler evladır düşten Ey ruh! uyan artık istersen.. Nalan Uzer |