Sen Beni Severken
Sen beni severken,
Ben buraların en fiyakalı adamı oluyorum. Yolda yürüyen insanlar mutluluğumu kıskanırcasına gözlerimin içine bakmaktan kendilerini alamıyorlar. Ve ben; Onlara aldırış etmeksizin, Adım adım sana koşuyorum... Sen beni severken, Kelimeler kifayetsiz kalıyor, Sözcükler anlamını yitiriyor, Ve ben; Bir kere daha yaşama dört elle sarılıyor, Gözlerine bir kez daha bağlanıyorum. Sen beni severken, Yeryüzüne beşinci mevsim ekleniyor, Teninin kokusu, Ellerinin sıcaklığı, Toprağın kokusuna, güneşin ısısına eş değer sayılıyor. Eray Numan.. |