AŞK’A AKRUSTİŞ.

Şu yaşında AŞIK olmak neyine?!
Utanç duymaz!.Rahat batmış beyime!

Yalnız hissetmiş galiba kendini..(!)
Aramağa mı çıkmış ki dengini?

Şunun-şurasında ömrü mü kalmış ?!
Ikbar’ına aceb daha ne kalmış ?! (*)

Nedamet günleri şu gün,şu zaman..
Dünya hayatından bitmiş el’aman…

AŞIK olmak..Belki,heryaşta KADER..?
Akıllı ol!..Ömrün olmasın heder !..

Şefkat ile sevdiklerin ganidir,
IŞK ile koştun-yoruldun hanidir…

Kâlbin bir Güzele takılıp-gider;
Ozaman,hayatın olur derbeder…

Lûtfuna sığınıp-tevbe et hele…
Mazallah,AŞK’ınla düşersin dile…

Adamı tefe kor,çalıp-dururlar!
Kendi ayıplarını unuturlar…

Nâ-dan olan,AŞK’ı aceb ne bilir ?.. (*)
Ellerinden ancak kötülük gelir…

Yüreğim,AŞKIMDAN olsa da harab…
İb’ad etme kulunu,AŞK’tan,YARABB !!! (*)

“..NENE GEREK..?..” Dedim,YARABB ! ALDIRMA…
Ebedî uykuma AŞKSIZ DALDIRMA.!..
———-
Babam rahmetliden:
“.Dilimi ateş-i aşkınla suzan eyle Yarabbii !..
Beni yevm-ül ceza ağlatma,handan eyle Yarabbii !
Habibin Ümmeti dersen,kulum dersen bana kâfi…
Şu mücrim Hilmi’yi,bu lütfa şayan eyle YARABBİİ..! ”
——-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-30.04.2006

(*) İKBAR / Kabre koymak.
İB’AD / uzaklaştırmak
NÂ-DAN/ kaba,kötü,terbiyesiz.
DİL / gÖNÜL
SUZAN / ağlayan
ŞAYAN / uygun,yakışık
IŞK / Aşk