MİNNETİM OLMAZİnsaf eyle yüce kağan Ağzım kokmaz yemem soğan Doğruyu yalanla boğan Dillere minnetim olmaz Akşam sabah ve de öğlen Zengin mutfağında şölen Sofraya emeksiz gelen Ballara minnetim olmaz Verdiği her sözden cayan İnsan değil sanki çıyan Mal mülk ile göz boyayan Kullara minnetim olmaz Canda hasret bitirmeyen Huzur ile yatırmayan Beni yâre götürmeyen Yollara minnetim olmaz Zaman ne ki çabuk akar Yaşlanan göz cama bakar Saçım yoksa peruk takar Kıllara minnetim olmaz Hiç olmadım cüdam gibi Kırıtmadım madam gibi Yaşamışsam adam gibi Yıllara minnetim olmaz Yoluma kuruldu ökse Yorgun kalbe vurmuş akse Kök sağlamsa gövde dikse Dallara minnetim olmaz Vatan sevgisi bambaşka Ben onunla düştüm aşka Kendi bayrağımdan başka Allara minnetim olmaz Dostlar dostluğa geldiyse Gönlüme yaren olduysa Coşari’yi dost bildiyse Ellere minnetim olmaz 11.11.2012/Samsun İbrahim COŞAR |