sana dair akan pınarın suyuna
ne yabancıyım, ne yalancı
her akşam bir avuntu
gülleri serpiyorum katran karasına

gözbebeklerini büyütürken arzular
suni bulutlardan çakan şimşeklerde
istesen de beni unutamazsın
ne mümkün bir tanem, sen de benim gibi
hayallerin esintilerinden kurtulamazsın

sevmeyi bilenlerdenim seni
sevmekten korkma sakın sen de beni
sana kıyamam, nasıl bırakırım
tutmuşken o sıcak ellerini

kalbi sende atan
düpedüz bir kayboluş bendeki
haberin var mı
ben bende değilim epey zamandır
ben ki bir garip, kendinden cayan
kulakların çınlasın
aşka dair bütün yankılardan

hayatın burcularından nefesini
seninle çektim içime
canımın devası bir yanış bakışın
çile bir tüy sayılır elbet sevilince
sen ki bahtımın güzel yanı
iyi sarıl kollarıma
zira
hayallerimin baharında sen yaşarsın
22.11.2012-Ahmet BOZTAŞ

Öyle bir şiir ki okuyunca, gözlerden kalbe dolan esintilerle mayalanıp çoğalan duygulara bir sebep mutlaka. Dile gelen duygularımı yorum sayfanıza armağan ediyorum…
Şiirinizi en kalbi duygularla kutluyor, gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum…