Çocuk...
masallarım uzaklarda bir yerde,
bilmiyorum/.. sözler hep yalan... bu şehrin sessizliği birer birer yıkılıyor üstüme bir tokat gibi çarpıyor yüzüme acıtan hatıralar öylece izliyorum kaderimin karanlıktan sökülüşünü, anlatamıyorum/.. bir cümle kalmıyor ki ardında, bir ışık yok/.. öylece durup izlemeni istedim yüzüme kazıdığın yaraları, ve gece/.. üzerinden gölgeni, ismini siliyor yavaş yavaş artık/.. tükürmek düşer bu kent’te ki yalnızlığıma, ’’çocuk/.. bana ne yaptın..’’ Zmnszz ... |