Durmadan atan kalbim durdu galiba
Kendi sonunu gören ilk insan misali bitti aşk sandığı
Gayretin ne hoştu kalbimi yordu
Tutulur insan yeniden elbet aşka rahat bıraksan şu kalbi
Ama aynısı olmuyor bilirim hüznüm bundandır
Ne tesellisi insan ayaga kalkmak için çırpınıyor
Sorma halimi ....
Bakma gözlerime birdaha öyle
Artık göremeyeceğin kadar karanlık
İçi sensizlik boşluk işte
Senden ne yardım nede aşk dilenmez bu yüreğim
Ben artık kendimden bile sorumsuzum yorgunum
Dilimde lal olan cümlelere sıkıştım kaldım
Söylemek istediğim tüm kelimelerde kuruldum nutkumda boğuldum
Yanlış tesedüflerden mi sandım avundum durdum
Ama bu ne tesadüftü nede bana aşkının esareti
Gerçeğin yalandan tek ibareti
Keşkelere sığınmayı çoktan bıraktım anladımki
Yol almak zamanı şimdi ve ardına bakmamak sevgili.....