YORGUN BEDEN
O şirin bakışlarda derin,
Ayrılık acısı var, Dokunsalar ağlayacak gibi, Kırılmış yüreğinin atışlarındai Derin mana var,Bakışlarında. Ayrılıklarında’da yorgun bedenin. Sanki ayak sesleri duyuluyor, Sevgi sokağının başında, İn cin top oynuyor,Issız yollarda, Akşamın bir yarısı otalıkta , Berrak semada,yıldızlar ve mehtap, Işıldarken,gecenin koynunda, Volta atmaktan yorgun,düşmüş, Ağrıyan başını ellerinin arasına almış, Hafif tempo dokunuşlarla, Alnını yumrukluyor makamla. Ümitsizlik sarmış bedeni yorgun. Düşünüyor bi yandan’da,Kimim ben nerdeyim? Bir yüce kudretmi yalnızşığım ? Kaygılarından Nasıl kurtulurum? Düşünmekten, saplanmış ağrılardan, Ne şekilde kurtulurum,derken bile, Hayıflanmakta, yinede aklm başımda, Diye düşünürken birde kesilir, Ayak seslerin,aüşamanda dinmiştir, Son defa bakarsın aklın başında, Kendine geldiğinin resmidir,biranda, sonu geli yorgundur bedenin, Gecelerin sorumsuzluğuna dur dersin. Artk yorgundur bedenin . N.Sevda Cint |