Sararmış YaprakGüneşin en güzel doğduğu ilk yerden, Sana yeşerdiğim anda, İlk önce: Saçların vurdu beni, Meğer Işığınmış Kör etti beni, Sonra: Gözlerin yaktı beni Meğer.. Sıcaklığınmış sarartan beni, daha sonra: Anladım; Sen başkalarına doğan Beni yakan Güneşime benzeyen bir Yalansın.. Seni ilk gördüğüm an, 05 : 48 ’ i gösteriyordu Saat Kulesindeki akrep ile yelkovan. Sen kale gibi dururken ufkumda: Kuşlar, ağaçlar ve ben.. Seni düşlüyorduk Yenişehir parkında.. ’ ne bilelim ki o zaman gerçek güneşin Doğudan doğduğunu.. Fatih EFE |
Resim ve şiir uyum içinde.Beğeniyle okudum.tebrikler...