Sağırdı kulaklarımız nasihatlara
Yaşadıkça girdik hatalara
Düşünce sonu gelmez buhranlara
Dinlemeyi öğrendik.

Kokladık gördüğümüz her renkli çiçeği
Bilemedik hangisi vefalı, hangisi zehirli
Düşürünce yüzündeki maskeyi
Tanımayı öğrendik.

Gülü kokladık, dikeni attık
Her halimizi bu kadar kolay sandık.
Dik yokuşların ortasında kaldık
Zorlukları öğrendik.

Ulaşmak istediğimiz ulvi dağlardı
Yorulmadan tırmanmak olmazdı.
Yolumuza çakıl taşları atıldı
Mücadeleyi öğrendik.

Boş geçen yıllar güldü yüzlere
Yaşam akıp geçti sinsice
Dünler geri dönmeyince
Zaman nedir öğrendik.

Gün yüzünü döndüğünde geceye
Bir ümidi daha gömdük sinemize
Yepyeni sabahlar bekledikçe
Sabretmeyi öğrendik.

Bir pişmanlık nüksetti yaşamdan yana
Dualar oluk gibi aktı avuçlarda
Sağanak sağanak dile gelen yalvarışlarla
Arınmayı öğrendik.

SELMA AKÇA