Ela gözlerin.Çağlayan ırmak olup akar şu yüreğime Yudum /yudum vuslat içirir ela gözlerin Sabrım bozulur ruhun düşerken ellerime Yemin bozar günahım olur ela gözlerin Ruhum çaresiz ah bizar hücreler yıkılır Derin kazılan mezar olur ela gözlerin Doyulmaz aşk- ı memnu doruklar arşınlanır Şu ufkun güneşinde batar ela gözlerin Sanki gecenin siyah perdesi aralanır Yıldızlar kayar tek/ tek yıldızdır gözlerin Mevsimleri deren aşka ağıtlar yakılır Bedenim üşür hasret kışlar ela gözlerin Sabah güneşinde kızıla vuran ah derya Uykulardan uyandırır o ela gözlerin Bedende/ki kamçı sensin o bende/ki hülya Sol yanımda sancım olurken ela gözlerin. 14 Aralık 2011 Çarşamba15:23.16 Filiz Aktaş |