Kan nehirleri
Kan nehirlerine dilek tutup bozuk para attım.
Yaşlı olan gözlerim değilmiş oysa gövdem bulanmış Bir kaç fidan daha nezaketsizce büyüyormuş beynimde uçsuz bucaksız bir çöl seçerek kitaplardan Son birikimimle Çikolata birazda şekerleme attım düşmana Beni öldürmeden mutlu olsun istedim zaman. O kadar büyütmeyelim egosuz hiç bir şeyiz Biliyorsan söyle biz gerçekten neyiz? Çünkü bundan böyle kargalarda konuşabiliyor. Bir felsefesi var taştan yükselen binaların. Aşk ,yer çekimi kanununa bağlı kalpten Gücü var kağıtların,giyotinde sallanırken bir orman. Yanıyor gönüllerimiz sevdalardan...(murat çavga) |