Titreyen son anında cümle güzelliklerin,
Ozan ferasetiyle yorumladığım kimdi?
Bilmiyorum diyorsan, ilk menzile dön şimdi:
Al deveyi kucağa, bin karınca sırtına*,
Sezgi dil sefer eyle Kaf Dağı’nın ardına !..?



Berceste mısralarla betimlediğim sendin,
Titreyen tarafındım tüm güzelliklerine!
Uyurgezer tavrından özlü gerçeklerine,
Kundaksız düşlerinden son’lu* dileklerine
Ve de bilinç-üstü’nden ruhun ar mihengine,
Aktarabildiklerin acaba neler diye,
Sormuştum o değilden sezgi dil belleğine !?



Sen, eyy insan bildiğim, akıl süzgeçli varlık,
On sekiz bin âlemin tam tekmil can özeti,
En değerli mücevher, şiir ahenk tasarım,
Sorum sanaydı amma pek oralı değildin,
Cevap içindeydi hem, varlığınla delildin !...



Sitemim kime şu an? İyi duy! İyi dinle!
Çepeçevre dök, düşün ve yüzleş kimliğinle!
O nurlu fıtratından ışıklanmış esinle
Göbeğinden beynine çekildikçe bengi-su,
Belki akıl edersin saf cenin özdenliği,
Gönlünü tavaf eden gül bebek bizdenliği !
Belki de yakalarsın hayatın mânâsını,
Kâinatı emziren o destan anasını !



İçtin mi ar sütünü? Hayat buldun mu? Nerde ?.!
Tevhit giz serumlarla sağlık, esenliklerle,
Mavera boyutundan kalp gözgüne* yansıyan
Basiret izdüşümü olumlu çağrılara,
Yüz vermezsin yine de, kaşlarını çatarsın!
Şavkıyan umutları, aydınlık ilhamları
En karanlık, en izbe mahzenlere atarsın!
İnsan olmak elinde, gel ki, dalaletinle
Hep başka kalıplara meyledersin, şaşarım !..
Hüsran suçlamaların ağlamaya dönüşür,
Buzulda göynür özün, yangın yerinde üşür !..



Eyy Savcı meşrep zanlı, bir daha düşün, kimsin?
Özgür seçimli sınav, sözleşmene karine !..
Vicdanıyla hükmüne ters düşecek Hâkim’sin
Ve tüm duruşmalarda Avukat’ın kendinsin!
Özünü bil, sen sen ol, gözlerini vahye aç,
Bezmi-elest macunu göbek yarana ilaç!..



At buğrayı* kucaktan, in diveğin* belinden,
Son fırsat dersini al, ana rahmi bilimden;
Aslını yokla, sarsıl, dil zikirde, el işte,
Fıtratınla münâsip doğaçlama gel işte !..



Muhteşem cevherine benliğini uyandır,
Hem işle, hem ışılda, ışıklan, ışıklandır !