Öğrenmiştim
Surda çalkalanırdı iç güdülerim
Kırda beyin sürtüşmelerim Aklımın insan süzmeleri Boyna sürünürdük Şeref,şan yokmuş gibi Cesarete boyun eğmiş Korkak,güveni çalınmış Kanatları kesilmiş bir kuş gibi Sürünürdük..Kendim ve ben Yani biz demeye bin şahid Hudut kavşağında bekleyen Hep merhametle gülümseyen ruhum Açlıktan muhafaza,yorgunluktan duru Gök yağışlı,içim kuru sürünürdük Kuru gürültülerim vardı Ürkekliğimin aksine dik başım Saygıdan kazanmışlığım Sonsuz sevgim Yıllarım vardı Kazan dibi gibi tatlı ve kızarmış yıllarım Korkmamayı öğretiyordu hayat Korkutarak.. Uçmayı öğreniyordum Yürüyerek.. Yüzmeyi bilmiyordum denizlerde Bütün dalgalar üstüme gelsede Boğulmamayı öğrenmiştim Yaşasamda,ölsemde..öğrenmiştim. |