Ulvi Mehmet Diye Birisi Vardı...
Niksar’ın Avara köyünde doğdu
Acıyı, çileyi, gönlünde boğdu Yalanı,riyayı,yanından kovdu Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Yaşı elli iki,tevellüt atmış Haksızlık olunca, kaşını çatmış Her türlü acıyı, çileyi tatmış Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Husumette bile, dostluk arardı Toplumun derdine, kafa yorardı Gönüller yapardı, hatır sorardı Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Doğruluk,dürüstlük, elde kozlardı Çocukları dersen,altı kızlardı Bir garip gördükçe, içi sızlardı Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Sevgi, dostluk diye, ömrü geçmişti Zulüme,çileye, kefen biçmişti Hayra giden yolu,hedef seçmişti Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Bir sana bir bana, sanki hızardı Yalana, dolana, çabuk kızardı Yüreği doldukça, şiir yazardı Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Umudu bitmeyen, hayal kurmuştu Garibin halını,hatır sormuştu Vatan,millet,bayrak, deyip durmuştu Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Memleket yolunda, gerçek bir aşık İnsanlık adına, doldurur kaşık Karanlığa tuttu, yıllarca ışık Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Toplumun derdiyle, bitmez çabası Dünyada kalmamış, evi, obası Yıllar önce ölmüş, zaten babası Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Gün gelip onunda, teni solacak O da bir duaya, muhtaç olacak Mezarının başı, dostla dolacak Ulvi mehmet diye, birisi vardı... Ulvi Mehmet |
Ulvi Mehmet diye birisi vardı
kaybetmişim onu sanki tezelden
Ulvi Mehmet diye birisi vardı
Yüregine kalemine saglık kàdim dost selamlar