Bir umut ve bir hayal, vardı ülkeme dair
Kendi kuruntum imiş: İlm u irfan vesair

Ellerimden düşmezdi, kâğıt, kalem ve kitap
Artık onlardan bıktım; zira şu beynim bitap

O eski heyacan ve hissim kalmamış bende
Cehalet putu gördüm ilm u iman Kaben’de

,,Karamsarsın’’ diyenler, var dünyadan bihaber
Şeytan şeyhinin olmuş kürsü, mihrap ve minber

Sussam içim yanıyor, konuşsam kan kusarım
Bilmediğim her yerde kelam etmem, susarım

Sokakları boş, tarih, yosun tutmuş duvarda
Şuuru ölmüş bir halk yürüyor boş bulvarda

Kaldırımlarda gölgem son secdeye kapanmış
Çünkü ruhum Allah’a, hakkıyla tek tapanmış

Soru işaretleri, bir çengel beynim için
Damlayan fikir kanı şifa buyurun için

Heba olmuş bir hayat, okul bahçelerinde
,,Alın terlerim’’ kalmış, silgi keçelerinde

Hoşçakal ey Türkiye, hoşçakal çorak vatan
Ve çok çok uzaklardan, merhaba ırak vatan


S / ÂYE (08:25) 1 Kasım 2012 / Eskişehir