Gözlerin, gözüme servet olunca
Bende sol yanımı banka eyledim
O tatlı bakışlar kalbe dalınca
Sevdanı kalbime kanka eyledim

Şu dünyada yokken aşkın okulu
Sen öğrettin bana aşkı sevgiyi
Kalbime gösterip en doğru yolu
Tattırdın bana en yakın ilgiyi

Güneş gibi doğdun gerisi yalan
Seninle yeşerdi bahçeler bağlar
Endamın gönlümü, ettikçe talan
Bende erir oldu dağ gibi yağlar

Küllenmiş gönlümün ateşi oldun
Isıttın içimi, huzur getirip
Delirmiş aklımın, neşesi oldun
Neşeyi getirdin derdi bitirip

Olsa da bakışın hüzünlü eda
Gözlerim her yerde yüzünü arar
Bazen el sallayıp etsen de veda
Bulutlu gözlerin içimi sarar

İlgimi çekmiyor al, yeşillisi
Sen bu Necati’nin dünyası oldun
Issız gecelerin tek tesellisi
Uykulu gözlerin, rüyası oldun


Necati KEÇELİ
İZMİR 31.09.2012