Deliler Kitabı'ndan ...
boşluk büyüyecek
Hep çocuk kalacağız Döndü bulutlara kalbim Bir deliyi bir suya emanet ederek Artık sabahın olmasını beklemiyor Yol kısa da olsa uzun bir koşudur ölmek Kızıl elmasını yitirdiğime üzülmüyor Yahut öte dünyada bir elma kurdu olmadığına Hayalini kuramıyor ya artık kalbim Bu yeter her türlü cennetten kovulmaya Kim olduğumuzu bilmekle biten maceramız Kim olduğumuzu görmekle bize yetti Artık kaç adım daha taşır bizi sefil omuzlarımız Ki sallanırız göklerden pamuk iplikleriyle Sallanır sevgili ayakuçlarımız Var git oyalan vaktin gelinceye... Gölgeni sürü peşin sıra, göstermelik.. Çünkü yokuz buralarda nicedir Çünkü nicedir rüya diye gördüğümüz bir kader Ellerimize sarılmakta ölü çocuklar gibi Ve biz ona bir su dahi veremiyoruz Boşluk büyüyecek Deli deli |
Okunacak daha çok sayfası olmalı o kitabın.
Güzeldi.