SULTANIM
SULTANIM
Hasretinle yanarım dilim lal oldu gitti, Doktor, hekim kar etmez çözülmüyor sultanım, Neyime bahar benim sensizlik cana yetti, Cennet bahçesi sensiz gezilmiyor sultanım. Ayağım prangalı,yüreğimse mahpustu Karardı bütün dünyam,aydınlık bana küstü, Dökülmüyor heceler kalemim bile sustu, Sensiz aşk nağmeleri yazılmıyor sultanım. Sana serdiğim güller,soldu kara bağladı, gönül bülbülüm sensiz gece gündüz ağladı, Gariban yarasını sanmayasın dağladı, Açıldı yürek yaram büzülmüyor sultanım. Sensizliğe mahkumum dünya sanki bir kafes, Kendime zerre kadar yoktur izzeti nefis, İstemem sensizliği kesilsin artık nefes, Kaderim bile sensiz çizilmiyor sultanım. Ne olursun gel artık güneş ufka dalmadan, Umutlarım tükenip ecel kapım çalmadan, Yaradanım acıyıp şu canımı almadan, Mezarım bile sensiz kazılmıyor sultanım... HAVVA KESKİN |