ÇİÇEKLER KONUŞUR
Şiddetin titretse yürekleri
Yıkım nedir Gel beni gör Elinde asa başında taçın Sallasa dağları Unutma; Dokunamadın ayakta duranları Sefil urban yağmurdan ağır Yol bitmiyor Eğil el etek öp İtibarsız yanın yükseliyor Terk edilmek Bütün duyguları tükettiyor Duyulmaz sandın Şimdi çiçekler konuşuyor Mızrakların kırıldı Yerlerde sürünüyor Oysa tıpkı senin gibi sevmiştim Bak kaybedenler ne diyor |