GÜNEŞİMİZ DOĞMADI
umudumuz sadece yaşamaktı
güneşi göremedik ışık almayan duvarlar arsında sisli karanlıklar içinde oysa yaşamayı ve yaşatmayı en çok biz istedik insanca tahta barakalı kenar mahallede yarınları aydınlatacak güneşimiz doğmadı doğmayı da bilmez zincire vurulur iken bilekler yüreklere basılmıştı mühürler düşlere dalan gecelerde yarım kaldı yüreklerdeki sevgiler oysa sevmek biteviye var içimizde özgürce kardeşçesine sonsuza dek çelik eller üretmeliydi usta kalemler yazmalıydı yeni bir baştan barış ve kardeşlik türküleri söyletmeliydi kandan baruttan silahtan uzak ay ve güneş ışığı görmeyen karanlık gecelerin sabahına gebe kaldı umutlar yarın mutlak içimizde ki sevgi ışıkları karanlığı boğacak güneş ha doğdu ha doğacak 19/10/2012 ORHANGAZİ/ BURSA |