Çok oldu gözlerime uyku haramdı ey yar,
Bir an dalıp gitmişim huzuru özlemişim.
Bir rüya gördüm cano sanki gerçek gibiydi,
Anlatırsam hayıra yormanı özlemişim..!
...
Fırlayıp kalktım hemen gerçekmiydi düşmü ne,
Gerçekten de öteydi ruhumu sardın yine,
Gözlerimden kan aktı gözyaşımın yerine,
Nerdesin nerde kaldın demeni özlemişim...!

Sana koşup gelirken bitmez uzardı yollar,
Aramıza set olur gelip çıkardı dağlar.
Bize dayanamazdı engeller manialar,
Gözlerinin içiyle gülmeni özlemişim..!

Yollarına bakarken sabrım su kesilirdi,
Kollarım sardığında gözlerim imrenirdi.
Kirpiklerin ok gibi yüreğimi delerdi,
Boynuma atılırken koşmanı özlemişim...!

Sarılırken ben sana canım yandı derdin ya,
Gözlerindeki yaş’ı öperdim koklardım ya,
İçime çektiğimde sanki durur du dünya,
Canom diyerek selam vermeni özlemişim..!

Bir bakkalın önünde elma şekeri gibi,
Ağzı sulanıp duran seyreden çocuk gibi,
Seyredip karnı doyan bitmeyen açlık gibi,
Gözlerimdeki yaş’ı silmeni özlemişim..!

Vel hasılı Cano yar..! hasretim nasıl desem,
Yazıp anlatamazken ne ile tarif etsem.
Varlığınla şükredip hamd etmeyi bilmesem,
Dur "accık"bakim deyip süzmeni özlemişim..!

TİRYAKİ yem bu hasret bitmez uzayıp gider,
Allah bir Muhammet hak diyerek sabır eder,
Yeterki kadir mevlam sana vermesin keder,
Varlığını varlığım bilmeni özlemişim..!


18 Ekim 2012
02. 07
İstanbul