Bi Es
Gözyaşındaki çığlığın yağmurlu düşüydüm ben,
Sen çitlerden atlayıp otlara takıldığında, Gülen dağlarla ağlayan nehirlerin sırdaşıydım. Ne kervansaraylarda konakladık, Ne cariyelerimiz oldu Ne mavi bulutlu beyaz gökyüzü, Ne de sosislinin korkutucu inlemesi Hepsi ağaçların peşinden gitti, Köklerini kestiklerini ben farkedemeden. |