adımı kondurman yeterdi dudağına
adımı kondurman yeterdi dudağına
içimdeki boşluğu doldurmak için soğuk bir deniz gibiydi gözlerin açmadan gönlümü soldurmak niçin sevda yangını gözlerime bir bak bana gülüşünden taze baharlar bırak tut ellerimden varlığını eyleme ırak rüzgarı,yağmuru güldürmek niçin bana gam yükü bıraktın o gün uzaklaşırken yüreğim titrerdi oysa bana yaklaşırken hayalin ruhumda kalabalıklaşırken yalnızlık ummanına daldırmak niçin yaprağımı döktün hasret yönünden esip suskunluğa ram ettim mevsimlerce küsüp üstüne bir de rüyalarını kesip beni bir daha,bir daha öldürmek niçin |