**BOŞU BOŞUNA**
Boşa yaşamışız biz bu hayatı
Farkına vardık da geç oldu gardaş Fani imiş dünyanın saltanatı Elimizde kalan hiç oldu gardaş. Kardeş kardeşe küs, dost dosta dargın Gönüller tarumar zihinler yorgun Ahde vefa ölmüş, tevazu sürgün Riyakarlar başa taç oldu gardaş Mazlumun kalbidir her dem kırılan Garibandır hep yılanı sarılan Doğru söyleyene reva görülen Diyardan diyara göç oldu gardaş Bir yudum huzurdu düşüm muradım Bulamadım köşe bucak aradım Aldığım her nefes attığım adım Telafi edilmez suç oldu gardaş. İşin hitamında var ise para Kara’ya ak derler göz göre göre Dost bildiklerimin açtığı yara Birdi iki oldu, üç oldu gardaş. Maddeye tapınmak doğru mu hakmı? Mana aleminin değeri yokmu? Hatırın gönülün kalmamış hükmü Her kapıyı açan güç oldu gardaş. İsmail GÜL |
Maddeye tapınmak doğru mu, hak mı?
Mana aleminin değeri yok mu?
Hatırın gönülün kalmamış hükmü.
Her kapıyı açan güç oldu gardaş.
Dizeleri kitap gibi dizelerdi. Toplumsal yozlaşmayı, ahlaki çöküntüyü belirgin bir şekilde vurgulamış. Duyarlılığınıza teşekkür ederim. Bu gerçekten çok önemli bir konu. Bizi biz yapan değerlerimizi kaybettikçe her alanda zayıflıyoruz.