UnutuyorumUnutuyor aklım çıktığı yokuşları adına kan akımı denen heyecan küçük küçük kelebekler uçuşuyor göğüs kafesimde tutuyor her defasında yüreğimin kanatlarını Bir el sıktıkça olasıya gücüyle kocaman uçurumlar minik damlalar yağdırıyorum adını kırmızı dudaklardan alan aşk umudun rengine dönüşüyor Ben hayra yorarım her rüyayı üstelik uykuya dalmadan gözlerim unutuyorum Düştükçe yükseklerden kuruyor aklım zamanı Üç vakte düşecek ateşten arta kalanları mı giydirdim az önce zifir siyah şehrin ışıkları gibi |