Senle ve Sensiz
Seni bir çocuğun en sevdiği oyuncağına kavuşması kadar sevdim.
Bazen çiçeğin güneşe kavuşması kadar, Bazen kuraklıktan tükenen bir çöle yağmur yağması kadar sevdim. Ve sensizlikten bir o kadar nefret ettim. Ama sensiz kaldım. Nefret etmemeyi denedim, belki gelirsin diye Sensizlikle baş başa kaldım bu sefer, Beraber uyuduk, beraber uyandık, kahvaltı ettik. Her zaman yanımda oldu hiç gitmedi Anlayacağın sensizliğe aşık oldum. Şimdi gelirsen sana döner miyim bilmiyorum, O bana senden daha iyi davranıyor. Tek farkınız ona dokunamıyorum, Hem bak böylesi daha iyi, seni seviyorum onunla ölüyorum. Seni sevdim, sensiz öldüm. |