...KAN REVAN...
Öyle yorgun ki yüreğim
İçsel savaşlarda vuruşmaktan Her an kan revan Yaseminli kokun düşüyor buralara Ayazmanın dağlarından Hayatımda gördüğüm ilk rüyasın Tekrarı hiç yok Sabahlarına uyandığım günler Parmakla sayılacak kadar az Gülmek istiyorum pervasızca Koca bir aknazın ortasında Sahte tebessümlere susuyorum Sustukça batıyorum Gözlerim kapalı Yastığıma yağıyor kokun tenin gibi Seni arıyor ellerim çaresizce Sıkıca sarıldığım bedenin gibi Gün yerine kavuşmak üzere Bir aydınlık daha batıyor işte Günah tarlası kentin avuçlarımdan İhanet meyveleri Korkuyla düşecek ağacının dibine Yüreğindeki kentin isimsiz sokaklarından Adresi belirsiz Bekaretini yitirmiş sevdalar geçsede Kokum sinmiş o taşlara Karagözlerindeki ben gibi... __________ya tabe volim___________ 12/06/2012 |