GÜLÜMÜ
İlkbaharda hazan ettin gülümü
Sararıp solduğum senin yüzünden Çekmekle bitmiyor sevda zulüm’ü Dert ile dolduğum senin yüzünden Her günüm ızdırap her günüm çile Avunmuyor gönül hayalin ile En sonunda beni düşürdün dile Perişan olduğum senin yüzünden Bu dünyada zehir ettin aşımı Nereye vurayım garip başımı Ağlayarak sildim gözden yaşımı Zorunan güldüğüm senin yüzünden Âşık idris sönmez içindeki kor Kavuşması güzel ayrılması zor Gel de bu acıyı çekenlere sor Yaşarken öldüğüm senin yüzünden |