Yazarken seninle konuşurdum
Şiirlerimi okumasanda
Kalemin Kıyısına dökerdim
Sen Olmasanda yanımda

Babamın küçük kızıyım ben
Elimden tutup bakkala götürdügü
Şeker alıp mutlu ettiği küçük kızı
Küçücük bir kızdım ben
Kanayan dizleri olan
Pembe pembe elbiseleri içinde
Saclarıiki yana örülüp prenses ilan edilen
Yetmedi bana mutluluk biyimek istedim
Ve bir gün geldi büyüdüm
Babam artık elimden tutmuyor
Şeker alınacak bir gönlüm bile yok
İnsan kanayan dizlerini özler mi ?
Ben özledim..

Aglaman için yazmıyorum seni
Beni birazanla diye yazıyorym seni
Kalemin kıyısına

Hayat:en acımasız cellattır..
Sana tuzak kurmaz
Sadece canını alır
Eger sucluysan...

Artık içimden şiir yazmak gelmiyor
Sen yoksun ya
Kalemimde Küs sana...

Aşk ı Kalem Kitabından...

Küs Sana / Birsen Sandal