KALEMLER KIRILDI!
Kalemler kırıldı yazmaz aşkı sevdayı
Yağlı urganlar asıldı konuşmaz sevgiyi Hükümler okundu astılar nice masumları Kalem sustu kağıtlar sustu bülbül sustu. Sülün koydular dağlara keklikler yok bağlarda Ormanlar yakıldı yürekler kül oldu aşkla sevdada Anam ağladı vatan ağladı yürekler ağladı ortada Türküler sustu bozlak sustu boran düştü sevdaya. Yürekler meydan yeri kan ağlıyor ortalıkta Gül sustu bülbül figan eyledi şöhret çamurda Savrulmuş saçları gelinlerimizin duvakları havada Sinelere kar düştü sağutmadı yanar yürek ataşla. Varmı konuşturacak şairin kalemini, kağıdını burada Varmı yanan yüreği çoşturacak rüzgarıyla nidada Varmı bozlakları,tezeneleri seslendirecek sahnelerde Kavrulan yürekler ne zaman yeşerecek bahar döndü kışa. AHMET43 |