Bir Roman’da İzler-12:Aklına Geleni Kırdı
bir metre boyunda çam kütüğü
omzunda gidiyor eve doğru ibram aliye anası sorar yere atınca:“yapılınca gör” -uyaksız hece- ilk kezdi kendine güven geldi yaptığı sazda yoktu düzen ayar perdelerinden belli saz sana ses bana uymuyordu evdekilerden baş ağrıtılmasın diye resital damda bir ibram söylüyor bir kır eşek geviş getiren bakıyor öylesi trene bakar gibi -gülce üçgen- yarıştırdılar bir sazı tirildedi bir kır eşeği anırdı zırıldadı çekiştirirken anası ebesiyle zırıltı dindi sazı tokuç gibiydi “çat” sesine de eşek tepkisiz kaldı çat kapı derken anası da sarıldı -gülce- ağır aksak bağırıp çağırıyordu ibram boyuna dönüp dolaş yerine durmadan teyze oğlunu üsen “enişte” diye çağır soramadan edemez kardeşine eş olur dedesinin evinden sandıktır karıştırır kavı çakmağı tütün ufacıkça tabanca yarıştırır mı şimdi eniştesiyle kırda dağın başı duman geçince gelir tavı ses çıkmaz iki gün sonrası dede sorar ibramın karşısına üsenin tabancasını dışarı düşürmemiş dese tabancaya es goncasını açar gül ninesi içten duyar ahırı damı gezdi samanlığa da indi küflenir dedi çıktı yukarıda ninesi bindi tepesine de“ne aranırsın orda” acıkınca mı oğul aşı soğur püflenir -gülce çaprazlama- 041012denizligülcebahçe |
KUTLUYORUM GÜZEL ÇALIŞMANIZI HOCAM
SAYGILAR