Aziz Vatan toprağının bir parçası olan Azerbaycan’ın Sovyet esareti zamanında Özgürlük kazanacaklarını hayali ile meydana gelen duygularım. Şükür Rabbime bizlere kardeşlerimizin özgürlük günlerini gösterdi.

Bağların bahçelerin nerededir Azerbaycan?
Beni yaralı koydun ağlarım senin için
Senden ayrılmışım ben terk ettin beni niçin?
Ölürüm göz kırpmadan ben sen ve ülküm için

Azerbaycan öz yurdum, vatanım canım benim
Kendim senden ayrıyım seninledir kalbim benim
Ey gözümün bebeği güzel ceylanım benim
Ölsem de çağır beni geleyim Azerbaycan’ ım

Şimdi senden uzakda ağlıyor şu gözlerim
Azerbaycan seni ben her gün her an özlerim
Yazsam sığmaz kitaplara biter mi bu sözlerim?
Çağır beni gelirim dayanmasa da dizlerim.

Azerbaycan cennetim atamın öz durağı.
Mermi yesem top yesem düşürmem al bayrağı
Yine aklıma düştün ağlar inler sızlarım.
Senden uzak da benim gecedir gündüzlerim.

Türkiye’m de bir hilal bayrak gibi mukaddes
İçimde doğdu yine sana tatlı bir heves.
Senin yolunda cenkte verir isem son nefes
Pür nur olur her yanım cennetin kapısında

Azerbaycan, Azerbaycan diye, diye inlerim.
Sensiz zehir oluyor benim geçen günlerim
Sana olan bu aşkım benim tek hevesimdir.
Azerbaycan kelimesi çıkan son nefesimdir.



Nizamettin UCA
KARS 24.03.1982