Hasretimin Kıyameti Kopmadan Gel
Seni özlediğimde öyle öfkeleniyorum ki
Kendimle kavga ediyorum Keşke diyorum Keşke Senin yerini doldurabilecek Daha büyük bir sevgi olsaydı yüreğimde Tutsaydı minik elleriyle ellerimden Gözleriyle dokunsaydı gözlerimin derinine Kocaman gülümsemesiyle Ferahlık verseydi yüreğime Beklemenin ağırlığıyla ezilirken Eşlik etseydi gözyaşlarıma Son nefesimle “Seni seviyorum” dediğim nefesimin yarısını Ninni söyleyerek harcayabilseydim Senin için uykusuzluk nöbeti tutturduğum gözlerim Onun başucunda bekleyerek geçseydi Keşke Keşke diyorum Düşe kalka bugüne gelen sevdamızın adımlarını Saymak yerine Onun adımlarını izleyerek geçirebilseydim Yüreğim Seni özlemenin acısıyla değil Onun canı acımasın diye hoplasaydı yerinden Ne çok keşke var yüreğimde bir bilsen Acaba diyorum Duygularım reşit olduğunda girseydin yüreğime Yine böyle sever miydim? Çocukça bir aşk deyip vazgeçer miydim? Vazgeçmezdim diyen ses yankılanıyor yüreğimde Çığlığım dayansa şehrinin surlarına Sonsuza dek kalsa kulaklarında Öyle çok seviyorum ki seni Doğmamış çocuğum gibi Tarifsiz bir hasret çöküyor gece yarısı olunca Yalnızlık karabasan olup vuruyor sol yanıma Derin bir sessizlik Ve sensizlik getiriyor karanlıklar Hayatla ve seninle Kopuyor tüm bağlarım Saatlere şafak saydırıyorum gün ışığına dek Zemheri ayazı oluyor ay ışığı Uçurum oluyor gökyüzü D/üşüyorum Sarılır mısın sevgili Ankara seni çok özledi Gel Çok geç olmadan Hasretimin kıyameti kopmadan gel Yüreğim mahşer yeri olmadan gel Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) |
Usta kalemi tebrik ve sbaygılar..