Gözyaşlarımın Sessizliği..
ne kadar acımasız karanlık bir gece
sanki yetim kalmış güneş unutmuşum hayallerimi duvar diplerinde uzak kalmışım yarınlara birikmiş acı hüzün ve gözyaşı içimde öylesine dalmışım ben derinlere. gecenin ayaz sonrası bir güneş doğar toprak kokar zaman sessiz kalır düşlerim ben koşarım zaman koşar iter beni yarınlara. sensiz hayallerimi serdim kuşlar uçarken kanatlarına gölgesi itti beni karanlık geceye soğuktu ellediğim de tenim o an ölüm geldi aklıma aldığım son nefes sonrası. duvarda durur resmin ben bakarım o gülümser ben kızarım konuşur dururum kendi kendime gölgem yansır duvara boğar beni gözyaşlarım yokluğunu dert ettim kendime içimde birikti hüzünlerim ben küserim hayata... Hüseyin YANMAZ 06/10/2012 |
kuşlar uçarken kanatlarına
gölgesi itti beni
karanlık geceye
soğuktu ellediğimde tenim
o an ölüm geldi aklıma aldığım son nefes sonrası.
Özleme dair duyguların dizelere dökülüşü hüzünlü idi.
Şiirin ismini çok beğendim.
Her gönlünüzce olsun.Sağlıcakla kalın.