yağmur
Nehirler gibi taştı.
Acizane bir yalan olan kalbinin ! kurak ovaları. Acımasızlığına denk düştün. Hayatın ! hayaller içinde mevsimini kaybetmiş sağanak yağmur du. Sanki gözlerin/ durasın yoktu. Seller,bentler taşırıyordun. Vicdanının en yüksek platosun’dan. Atlamaya niyetli miydin peki? Kör bir kuyu’ya atılmış merhametinin ardından. !! |