14
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1760
Okunma
İsyan ettim bu gece,
Ne allah’ıma,nede kaderime
İsyanım kendime.
Yaşamak zorunda olduğum mecburiyetlerime,
Duyamadığım sesine,bakamadığım tenine
İsyanım sana sen isyanımsın benim!
Bu isyanda başroldeydi yüreğim,
Onu tamamlıyordu figüran olarak gözlerim.
Ve misafir oyuncuydu!
Ağlayan gözlerimi silen şu titreyen ellerim,
Sordum kendi kendime
Sabrı geniş olan ben,bumu benim kaderim.
Bindiğim arabamda
İbre ikiyüzkırk’ı gösteriyordu
Kaybolan aya ve yıldızlara
Yada allah’ıma kavuşmak için.
Acı bir fren yaptım,
Ters dönen arabamda direksiyona kapanıp,
Kendi kaderime doyasıya ağladım
Yıldız ve ay olmayan bir gökyüzünden,
Yağmur yerine gözyaşlarım boşaldı.
Sağanak,sağanak...
Yüreğimin atışlarını,
Gökgürültüleri tamamladı.
Ayakta durmakta zorlanan bedenimde...
İsyankarlıkla dolu bir gecenin,
Daha sonuna gelmiştim.
Açtığımda evimin kapısını
Üzerime üzerime yıkılıyordu duvarlar.,
Ve o duvarlara çizdiğim kalplerden,
Usul usul damlıyordu kanlar...
Uzandım yatağıma
İsyana yenik düşen bedenimi,
Dert ortağım olan yorganımla sarmaladım.
Ve gözpınarları kurumuş yosun gözlerimden,
İki damla yaş süzüldü...
Yıllardır baş koyduğum yatağıma
Boş boş bakışlarla diktim kuruyan gözlerimi,
Odamın tavanına...
Ve uyumak bu geceyi unutmak istedim.
İçim ve yüreğim yana yana...
Ama el vermiyordu kirpiklerim,
Çünkü bitmişti,bitmişti
Toz pembe kurulan hayellerim...
KALP SESİ
_ARDA_
Öyle çok yanarki canın dünyadaki bütün suçları işlemiş sanırsın kendini
oysaki sadece sevmişindir
Buğulu sesinle duygularıma tercüman olan BEN_SEN_O Ahmet kardeşime sonsuz sevgilerimle
5.0
100% (17)