Yorulursun...
Asla sınır koyma kendine, hayallerine!..
Sınırlar koyduğunda hayatın gidişine, Tellere takılan uçurtmalar gibi Gün gelir o sınırlara takılır kalırsın. An gelir o sınırları yıkmak istediğinde, Dönersin içine o an, Fırtınalar kopmaktadır içinde an be an. O fırtınalar ki savurur kökünden atar, İçindeki en güçlü ağaçları bile. Kendi öz benliğinle vuruşursun... Anlarsın ki; Senden eser bile kalmamıştır geriye artık. İçten içe kurursun... İçindeki hiçlik ile yokluğa karşı Don Kişot misali, Boşuna savaşır durursun Yorulursun... Heidenheim, 4. Eylül 2012 |