(BOZKIRIN TEZENESİ)
NEŞET ERTAŞ
(BOZKIRIN TEZENESİ) Bozkırın tezenesi türkü baba sustu Türkülerin ustası bağrı yanık sesi Âşıklar diyarına (Kırşehir’e) dikilmeli büstü Sevenleri tutuyor matemine yası Ustasıdır babası yadigâr sazıydı Ağlatırdı dokunan sevdalı sözüydü Yakınmadı çileden sadakat özüydü Mayasında Türkiye adamın o hası Pamuktandı yüreğin can âlemi aldı Leyla’nın da sevdası kor ataşa saldı Yalan yalan bu dünya kime neyi kaldı Çalınmayan sazında bil tutacak pası Yaşarken sen nişanını göğsüne kazıttın Çocuklarım anacak belgeli yazıttın Kem gözlere nazarı güllerle azıttın Çalan eller durunca öksüz kaldı sazı Öksüz kaldı bozlaklar yetim çiçek dağı Kırşehir’de hüzünlü kanlı gözüm ağı Koca çınar devrilip kapattın bir çağı Vuslat günü kavuştun Haktan böyle yazı Hayranındı dinleyen kuşaklar unutmaz Taş plaklar çizildi resimler avutmaz Arif’ce de biliyor yerin kimse tutmaz Sevenlerin kalbini yakar ince sızı Arif BARAN Şiirime buğulu sesiyle can veren can ablam Hocam Sevdalinko(Sevdaya) sayğılarımla Teşekkürlerimi bir borç bilirim |