AYAKLARIM...
Korka korka
Yürüdüm. Güvenli kollarına Babamın Küçücük ayaklarımla. Öğrencilik yıllarımda Emin adımlarla. Koştum oynadım Tökezledim Çokça. Hızla çıktım Hayat merdiveninden. Gençlik İlk aşk derken. Çocuklarımın peşinden Heyecanla. Şimdi inerken Basamakları birer birer Sabırla. Ayaklarımdır beni Her yere götüren Gülümseten. Bakmalıyım onlara İtinayla… |
ilk yürüyüşler hani nasıl sevinir sevidirir
güzel izmire sevgilerimle