Ezcümle büyürüm seni yazarım belki ormanlar cebimde kulağımda gümbürtüsüOrmanlardan bir ağaç cebimde Seni yazarım belki kara tahtaya gelesi kara kitaplara giresi yağmur yapışık camlarıyla içim biraz Mayıs biraz Eylül çimli bir bahçede bulut sarmış bir hüzün ve kırmızı ve beyaz ve sarı gül ormandan bir avuç aluç ceplerimde çocukluğuma giderim belki ya anamı yazarım kaşları rastıklı başı çatkılı ya babam gelir gözümün önüne çöker yüreğime fakir kara kitaplara giresi Van niresi İstanbul nire vakit onüç sıfır bir Iğdır nire Angara niresi cebimde bir ahu fotoğrafı her yer gün güneş şiirden azat edilmeyen Eylül ve ağıt sersefil sersebil kâğıt masamda keilmeler cebimde şekerlemeler çocukluğuma gidiyorum sen beni bir dönemeçte bekle büyüyeceğim ezcümle seni yazarım belki ormanlar cebimde kulaklarımda gümbürtüsü karadır kaşların ezcümle seni yazacağım da mevsim bahar bir tek sen yar senin gül’ün har biraz Mayıs biraz Eylül ormandan bir avuç aluç ceplerimde Yüksel Nimet Apel 22/Mayıs/2011/Pazar/Bodrum |