Masal Gibi...
Bilinmez bir yolculuk çıktığım ilk günden bu yana.
Ne yöne göç edeceğini bilmeyen bedenim, Dolambaçlı bir mahalle sokağı gibi. Bazen geliyor iste hey heylerim Alıp başımı gidiyorum dönmemek üzere, Ağır geliyor çünkü artik yaşamak bedenime Yaptığım su bardağında balık tutmak gibi. Çaresizlik sarmaşığına dolanmış bedenim Tutunamadığım, göremediğim umutlarım var benim Biraz meşgul etme yüreğimi mesela biraz çık aklimdan Bekledigim duygulara kavuşamamak Uçurum kenarında kanat cirpan serce gibi. Ne sen sen gibi oldun Ne ben ben gibi kaldım Ya sen beni değiştirmek istedin Yada ben senin değişmeni Değişen neydi biliyormusun sevgili Sen simdi yok oldun Ben simdi yeniden doğdum.. Hüseyin Atalay |