EY SEVGİLİBir yol göster bana ey sevgili yorgunum çaresizim yıkılmış bir haldeyim hangi yöne dönersen acılar yalanlar ve ihanetler peşimi bırakmıyor hasretler yorgun yıkılmış terk edilmiş hüzünler ateşler içindeyim. Ümitlerim hayalerim düşlerim yarım kaldı yine tüm düşüncelerim sevenlerim dostlarım can bildiklerim nerdesiniz şimdi çıkmaz sokaklara girdim nedense hangi tarafa dönsem bir çare bulamıyorum anlamıyorum nedense bir türlü mutlu olamıyorum. Bu ne şansızlık ey kader hüzünlü gecelerin kahrınla her gün saçlarıma düşen akların gözümdeki yaşların kalbimdeki acıların sebebi neydi söyle bana artık uykuya hasret gözlerim gündüzüm gecelere karışmış yine ne hallerdeyim ben bir bilsen kara bulutların gölgesinde kaldım her gece. Güneş doğmuyor karanlık dünyam feryatlarımı isyanlarımı da duyan yok sarılacak bir dost eline hasret kaldı yüreğim ellerim boş gözlerimde hüzün var senin yokluğunda şiirler anlamsız kelimeler yetersiz senin yokluğunda geceler zindan yaşamak anlamsız ve manasız sevgili ne olur duy feryatlar’mı duyda çık gel bitsin bu hasret gel ki acılarım dinsin son bir defa yüzüm gülsün sevgili dön gel dön de bitsin bu hasret bitsin bu hasret... ŞİİR.Ömer Karagöz |